(Şəki Şəhər Təhsil Şöbəsinin müdiri, pedaqoji

elmlər doktoru Firədun İbrahimova ithaf)

Qələm süngüdən iti,

Söz qılıncdan bərk kəsər.

Boş başda, boş beyində,

İblis yatar, yel əsər.

Dünya hünər meydanı,

Elm zehinli ərənsən.

Ya baş kəs, ya çörək kəs!

Fərqi nədir?!

Heç biri

Sənin əlindən gəlməz,

Axı çörək verənsən.

Yazılıb gen alnına

Haqqın yaxşı nəyi var!

Tanrı səhv etmir,

Bilir

Kimə nə vermək olar!

Taxta çıxsa yarasa

Harda yanan şam qalar?

Qanad versə camışa

Haqq-təala,

Çətin ki,

Uçmamış bir dam qala!

Doğuldun ilk baharda,

Ömrün uzun olacaq.

Ya "Zöhrə", ya da "Ülkər"

Bəxt ulduzun olacaq.

Neçə yuxun çin olub,

İki balan var idi,

İndi neçə min olub.

Artıb qayğıların da.

Komandansan,

Ordun var.

Müəllimlər əsgərlərin,

Qədir bilən, haqq sevən.

Elin, oban, yurdun var,

Məclisdə başdır yerin.

Elm-işıq,

Elm-nur,

Əlindədir o çıraq

Uca tut

Qoy yansın gur,

Balıq bilməz, bilər Haqq.

Dəmir çarıqla kəsdin,

Daş-kəsəkli bu yolu.

Neçə xəzinə açdın,

İnci dolu,

Ləl dolu.

Dünyada nə var asan,

Şöhrətçün,

Ad san çün,

Can qoyasan gərək, can!

Taleyimiz müxtəlif,

Mən müəllim,

Sən alim.

Ətəyinə

Nə qədər

Uzatsam

Çatmaz əlim.

Sinə gərdin,

Baş vurdun.

Gah tufana, gah selə,

Belə zirvə fəth etdin.

Bu son zirvə deyil ki,

Bir zirvə də var hələ.

Səndən bir addım uzaq.

Qartal oylağıdır o,

Çıxa bilməz yalquzaq,

Amma sənə çox asan-

Bir qanad aç,

Qıy vur bir.

Görəcəksən ordasan!

Demirəm o zirvədə,

Burulğanlar bitəcək.

Dizə çıxan çay kimi,

Ömür səssiz axacaq.

Çıxacaqdır qarşına,

Qaya da,

Daş da orda.

Yanacaqdır qurunun,

Oduna yaş da orda.

Tanrı hökmü düsirdi,

Neçə tale olacaq!

Amma ömür çay deyil,

Ya,

Şəlalə olacaq!

Veysəl ÇƏRKƏZOV,

     Öyrət kənd məktəbinin

     Azərbaycan dili və  ədəbiyyatı müəllimi

(ilk dəfə əlinə jurnal alaraq

sinfə daxil olan gənc müəllimlərə)

(müəllim qızım İradəyə)

                                                    (Vətəndən uzaqlarda yaşayan

                                                          şəkililərin dilindən)

Yuxarıbaş, Çayqırağı,

Mustafa bəylərin bağı,

Gözəl Marxal, Xan yaylağı,

Dağlar, düzlər yerindəmi?

Canımızda can harayı,

Yer yox vətəndan savayı,

Qızıl güllü «Xan sarayı»,

Gül, nərgizlər yerindəmi?

Gözəllərin eşqi, nazı,

Nəfəsləri yaz havası.

Yanaqları od parçası,

Gülər üzlər yerindəmi?

At üstünə qalxıb yenə,

Kişi gəzək dönə-dönə.

«Gələrsənə-görərsənə»,

Gedən izlər yerindəmi?

Bəxtiyarın elindəki,

Yaqub Mahir dilindəki.

Vaqif Aslan könlündəki,

Gözəl sözlər yerindəmi?

Oxud, Dodu, o bağça-bağ,

Allı, güllü gözəl Qışlaq.

Dərəcənnət, həm Daşbulaq,

O «Daşüz»lər yerindəmi?

Böyük Ələsgər nəfəsi,

Ələfsərin zurna səsi-

Bizim «Şəki şikəstəsi»,

Sizlər, bizlər yerindəmi?

Qurtuluşam, andım sizi,

Yad eyləyin Şəkinizi.

İstərdim ki, görüm, düzü-

O «üz-göz»lər yerindəmi?

Sevincimi sənlə bцlьm,

O gцzləri hər gьn gцrьm.

Harda qalmısan ay gьlьm,

Gəl danışdır, dindir məni.

Bu dьnya qalmır heз kimə,

Qismətimiz yoxdur demə.

Mələk kimi qon зiynimə,

Qanadına mindir məni.

Qəlbimi зal, tara dцndər,

Bizi sevən yara dцndər.

Od kцnlьmь qara dцndər,

«Marxal» ьstə endir məni.

Hicranından şişsəm əgər,

Ocağında bişsəm əgər.

Şaxtalara dьşsəm əgər,

Odunla isindir məni.

Qurtuluşam eşqi dansam,

Ocaq kimi alovlansam.

Sevgindən od tutub yansam,

Yağış olub sцndьr məni.

(istedadlı telejurnalist, yaradıcı

insan olan Azər Axşama)

Зox sevilir hər yanda Azər Axşam,

Şou yaradır ekranda Azər Axşam.

Tamaşaçı kanalları bilməyir,

Hərfləri, xanaları bilməyir.

Lyunзusu sualları bilməyir,

Cavab tapır bir anda Azər Axşam-

Зox sevilir hər yanda Azər Axşam.

Sualları зətin olur «test» kimi,

Yazılmamış ağ vərəqi «list» kimi.

İstedadlı telejurnalist kimi,

Rəy yaradır insanda Azər Axşam-

Зox sevilir hər yanda Azər Axşam.

«Məğlub»ları tezcə yolluq eyləyir,

«Qalib»lərə yaxşı qulluq eyləyir.

Tamaşaçıya rejissorluq eyləyir,

Dirijiordur meydanda Azər Axşam,

Şou yaradır ekranda Azər Axşam.

Gьlьş yağır sifətindən, ьzьndən,

Nur tцkьlьr baxışından, gцzьndən.

Şou yaradır bəzən цzь-цzьndən,

Canlı candır bir canda Azər Axşam,

Зox sevilir hər yanda Azər Axşam.

«Axşam» adı alıb o ad ьstьnə,

Qartal olub minir qanad ьstьnə.

İgid kimi зıxır «Qırat» ьstьnə,

Koroğludur dastanda Azər Axşam,

Зox sevilir hər yanda Azər Axşam.

Qaxlı balasıdır, hər yan onundur-

Şəki, Zaqatala, Salyan onundur.

Odlar yurdu Azərbaycan onundur,

Şцhrətlidir ad-sanda Azər Axşam,

Зox sevilir hər yanda Azər Axşam.

(Sifətdən yox, insanlıqdan və

mənəviyyatdan uzaq olanlara aiddir)

Zəhərdi dil iзində,

İlandı el iзində.

Rьsvaydır el iзində,

Tanıyır hamı onu –

Aranqutan meymunu.

Nankortək «ad-san»lıdır,

Qanı qara qanlıdır.

Xeyr verməz canlıdır,

Boyu uzun, kenquru-

Aranqutan meymunu.

Başında var panama,

Xeyir işdə sınama.

Adı kişidir, amma…

Əynində arvad donu-

Aranqutan meymunu.

Quduzlaşan kцpəkdi,

Su saxlamaz ələkdi.

Fırıldaqdı, kələkdi,

Aldadır onu-bunu-

Aranqutan meymunu.

Ağıldan dayaz qalıb,

Adı yaramaz qalıb.

Axırına az qalıb,

Yaxındır цmrьn sonu-

Aranqutan meymunu.

Yolu əyri keзərdi,

Nəsli həftəbecərdi.

Birinci eybəcərdi,

Əsil heyvan simvolu-

Aranqutan meymunu.

Yaxşılığı gцrməzdi,

Daş ьstə daş hцrməzdi,

Xalqa xeyir verməzdi,

Qanı mazutla dolu-

Aranqutan meymunu.

Yazı sevmir, qışı deyir,

Pis işə alqış deyir.

Qurtuluş qarğış deyir:

«Yoxsula qalsın pulu,

Yesin onu kenquru»-

Aranqutan meymunu.

Azərbaycan, mən də sənin qurbanın olub,

Sənə qurban ola bilsəm, fərəhlənərəm.

Vətənimi зox sevməsəm, saralım-solum-

Səndən ayrı dьşsəm цzьm, dərddən цlərəm!

Vətən, sənin torpağında gьl sola bilməz,

Dağlarına, dьzlərinə sцz ola bilməz.

Səndən gedən, qьrbət yerdə зox qala bilməz,

Məni hara aparsalar, sənə dцnərəm.

Зox heyf ki, bir balaca xəstəliyim var,

Vətən, sənin qisasını ala bilmirəm.

Vaxt yetişər qisasını alar oğullar,

Sağalıb o davaya mən də gedərəm!

Oğlun İlham Vətən ьзьn hər an зalışır,

Dьz danışır, sərt danışır, dьşmənlər kaşır.

O hər işə dьzgьn baxır, dьzgьn yanaşır-

Dediyini edəsidir, dəqiq bilirəm.

Qarabağın ayrılığı mənə dağ зəkdi,

Şəhid olan qəhrəmanlar mənə цrnəkdir.

Vətən, sənin tikanın da mənə зiзəkdi,

Dьşmən mənə «gьl» gцndərsə – tikan bilirəm!

Vətənimiz gцzəldir, tər-təmizdir,

Fəxrimiz İlham xalqımıza əzizdir.

Gцzəl insan, igid sərkərdəmizdir-

Onu vətən sevir, el sevir!